Soddan er það

Ég stóð nú ekki alveg við planið mitt en... ég fór nú samt á skorarfundinn, hann var bara fínn fyrir utan smá samtal sem ég átti við Guðnýju Guðbjörns fyrir fundinn. Ömurlegt og pirrandi, ég segi ykkur frá því seinna, ennþá smá leyndó! Fundurinn sem átti að vera stuttur, var að sjálfsögðu langur og ég skaust út rétt fyrir fimm til að sækja skutluna á leikskólann. Aðeins 1 starfsmaður var á deildinni hennar Maríu í dag, ég hélt að það væri vegna veikinda en skottan sagði mér að ein fóstran væri í fríi og hefði farið til útlanda... ókei, er ekki eðlilegt að reyna að redda því áður en kellu er gefið frí? Ég er svo fegin að María er að fara á Leikgarð, ég er orðin svo hundleið á þessu, maður getur aldrei treyst því að neitt sé í lagi á þessum blessaða leikskóla. Hún hættir á Mánagarði eftir rúmar 2 vikur, svo verðum við í fríi smá saman og svo byrjar aðlögunin á Leikgarði 1.júní. Við sóttum svo múttu og skutluðumst til Maju í Hafnarfjörðinn en þar var á planinu kerlingagrautur á la Vindhæli, við elduðum sem sagt grjónagraut og amma, mamma, Guðrún, Sigrún og strákarnir, Jóhanna og bumban, Dóra og Elísabet, Maja og Anna María, Sibba og við mæðgur vorum þar fram eftir kvöldi í grjónagrautsáti. Rétt áðan hringdi ég í Sunnefu og óskaði henni til hamingju með daginn, sambandið var frekar slæmt en ég gat nú aðeins spjallað við hana. Það var svolítið fyndið að tala við hana, greinilegt að íslenskan er ekki daglegt mál í Chile :) bara krúttlegt.